Mijn moeder is gevallen in haar huisje. Toen ze na een halve dag werd gevonden en naar het ziekenhuis gebracht besloten ze daar haar toegang te weigeren - nota bene na het maken van een foto - omdat "ze niet ziek was". Door het indienen van een officiële aanklacht tegen het ziekenhuis is ze weer opgenomen. Maar na een week opnieuw naar huis gestuurd. "Omdat ze niks gebroken had".
Inmiddels is een Duitse arts met foto's langs gekomen en daarop is te zien dat haar heup gebroken is. Ze ligt nu al bijna twee maanden stil in haar bed zwakker en zwakker te worden.
Gelukkig zijn Henny, Marlies, Ada, Lisi, Andrea, Mickey, Matthias er om haar als verpleger/ster en hulp bij te staan.
Het vervelende is namelijk dat ze weliswaar verplicht verzekerd is in Spanje en dat ze de nederlandse verzekering betaalt, maar dat ze daar -omdat ze 3/4 aow geniet (nog een oude onrechtvaardigheid vanuit Ned. Ind) - geen recht heeft op verzorging. En dus schieten alle spaarcentjes uit de buidel. Totdat ze blut zal zijn....
Ik heb Hanneke gevraagd om datgene wat moeder aan ons geleend heeft en wat zij ingepikt heeft -door de sluwe advocaat- weer terug te geven. Niet aan mij, maar aan mijn moeder. Ze weet dat ze dat zou moeten doen, maar ze laat moeder liever barsten. Geen enkele reactie....
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment